Skip to main content

(Ou) ma (grootjie)

Ons liewe Oumagrootjie, sy was sterk volgens Ps 90...
 
Ouma(grootjie) mog 91 jaar oud word.  Laasjaar mog sy haar 90ste verjaarsdag vier.  Haar kinders van Nederland en Kanada was hier om dit saam te vier.  Ouma se nageslag het toe reeds 103 getel.  Ek kon dit - danksy die wonderlike tegnologie van digitale fotografie en internet - vir ouma in 'n boek saamstel.  Hierdie boek was die laaste 13 maande van ouma se lewe, haar trots.  Sy het so graag met haar kinders, kleinkinders en agterkleinkinders gespog.  Vir elkeen was sy lief ongeag die foute en gebreke wat daar ook was.  Vir elkeen het sy 'n goeie woord gehad; sy het eintlik nie die begrip "aangetroud" of "skoon(seun/dogter)" geken nie.  Jy was haar kind / kleinkind en basta met "skoon-" of aangetroud. 
 
Na die opstel van die boek, mog 3 agterkleinkinders by die getal gevoeg word.  En net voor ouma se sterwe, mog sy hoor dat daar nog 'n agterkleinkindjie op pad is.  Van al haar nageslag, het ouma slegs 'n kleinseun voortydig aan onnatuurlike oorsake aan die dood moes afstaan - toe sy die rype ouderdom van 86 bereik het.
 
Ons kan vele bladsye vol skryf oor ouma(grootjie), haar gesegdes en haar voorbeeld van verdraagsaamheid en onvoorwaardelike liefde.  Ons sal al hierdie dinge in ons harte bêre soos kleinnode, en ons sal aan haar dink elke dag as die gelukkige een wat ons voor gegaan het na die Ewige Fees.  Sy het die laaste jare so daarna verlang om huis toe te gaan en na 42 jaar weduwee wees, gun ons dit haar van harte.  Ouma se lewe van 91 jaar (waarvan 54jaar in Suid-Afrika), was geseënd in vele opsigte.
 
'n Jaar na die groot fees van 90 jaar, is haar kinders van oorsee weer hier.  Saam met verskeie van hul eie kinders en ook een agterkleinkind het hulle die lang vlug aangepak. Hierdie keer om ouma(grootjie) te begrawe.  Miskien nie 'n ooglopende rede om fees te vier nie - maar tog het ons!  We shall always celebrate her life even now she's no longer with us. And this is what we did on Friday 16 November.

 
Oumagrootjie met Xander, Wicus, Herno,
Maricia en Jorienke ( Oktober 2011)

Ouma geniet van die nuwe stoel wat haar kinders en
kleinkinders as geskenk gekoop het toe sy 90 geword het.

Tannie Anja uit Kanada, die tweede keer in 13 maande
vermoënde reis van Edmonton na Kaapstad.
Maar ons is baie dankbaar dat ook sy hier kon wees.
Met Wicus, Herno, Xander, Jorienke en Maricia

Ouma se 3 dogters: Anja, Ina en Cora. 
Elkeen woon op 'n verskillende vasteland! 
(Aanvanklik afkomstig uit Nederland woon hulle nou in
Kanada, Suid-Afrika en Nederland).

Ouma se ses kinders:  Ina, Henk, Koos,
Anja, Herman en Cora.  (Nie op volgorde van
ouderdom nie, hoor!!)
 


Oupa se naamgenote:  Herman Hendrik x6 en een Hendrik Herman.
  Soos dit nou staan, kort ons net een Herman Hendrik, hy is nog
maar 4 en het by mamma in Pretoria agtergebly. As mens net die
voorletters vat... HH x7, dan is dit werklik een groot grap...!

Oumagrootjie se oudste
agterkleinkind saam met
een van die jongstes...  Herno
is Martin se (kameel)perdjie.


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

All about blessings en seëninge

Count your blessings / Tel jou seëninge A word full of emotional value... blessings...  We always have the tendency to think BIG when we hear the word.  As if only big things or events can be counted as blessings.  But this past week, we have been blessed beyond believe.  Why?  Because of our children, of who they are and what they do.  Because of what people see when they look at our children.  Because of what WE see when we look at them:  BLESSINGS.  Gifts from our Heavenly Father, with whom He wanted to bless us... In die afgelope 10 dae, was daar in ons gesin ongelooflike drukte.  Vir vier van die vyf kinders was daar afsprake, kompetisies en deelnames.  Net Jorienke was salig onbewus en onbetrokke by al die geharwar om haar heen.  Vir haar was die speel by maats die hoogtepunte van haar afgelope twee weke... Herno het deelgeneem aan die Skiereiland se Top Skole Skaakkompetisie met 15 skole wat gekwalifiseer...
Post a Comment
Read more

'n Verjaarsdag 1000

Hierdie een is spesiaal vir al my vriendinne daar buite: Elke jaar is dit vir almal van ons weer 'n moeite-volle soektog na 'n oulike geskenkie vir ons vriendin(ne) wat verjaar.  Almal weet dat op "ons ouderdom" daar nie veel is wat ons graag aan aardse dinge wil hê nie... die meeste van ons is eerder gereeld besig met 'n vermindering van aardse dinge!  Almal weet ook dat die aandra van 'n geskenkie glad nie noodsaaklik is vir die sukses van 'n verjaarsdagviering nie.  Aan die ander kant, vir almal van ons is dit lekker om te gee, en spesiaal-uitgedinkte geskenkies maak tog 'n mens se dag heel besonder. Hierdie jaar was ek besonder bevoorreg om van die mees oorspronklike, spesiale en verrassende geskenke te ontvang.  Ek ag myself besonder geseënd met sulke vriendinne (van hulle is familie ook nog... :-)), julle sal weet wie julle is!  Jul liefde en vriendskap is al vir my elke dag 'n geskenk waarvoor ek die Here alleen kan en ook wil dank!  Bai...
1 comment
Read more

GLB-Kleuresport

Kleuresport - GLB: 3 Februarie 2012 Uiteindelik het die dag aangebreek...  Die kinders het al vir weke geoefen aan die krete en liedjies.  Die spanne is opgestel en die items verdeel.  In ons eie gesin is die lojaliteite ook verdeel:  Wicus is 'n by in die Geelspan en Xander is 'n panda in die Witspan.  Aan entoesiasme en wedywering het dit nie ontbreek nie, maar alles in 'n gemoedelike stemming... of so het ons gedink! Met die aanbreek van die groot geleentheid, kom ons tog agter hoe die wind waai, of miskien moet ons sê: ontdek ons jakkals se ware kleure!  Die Pandas en die Bye het langs mekaar op die pawiljoene gesit en die een het harder as die ander probeer skree.  Xander het met baie ywer en 'n houding van "ek-weet-hoe" aan alle singery deelgeneem en Wicus het saam met sy maat Tiaan gesorg dat die gr. 6-element duidelik hoorbaar en sigbaar was in die by-span! Albei seuns het lekker deelgeneem aan die atletiek ook.  Xander het na di...
Post a Comment
Read more