Skip to main content

Plaas toe!

En so breek die langverwagte naweek aan... plaas toe! Hierdie naweek is reeds in Maart afgespreek, maar met Herman se Axact Accounting in ons lewens, het hierdie naweek-wegbreek 'n werk-wegbreek ook geword. Herman het saam met Pa mense gaan sien in verband met die begin van eie besigheid en die geleentheid gebruik om sy netwerk van kontakte te versterk. Immers, vandag gaan dit in die eerste plek oor wie jy ken, en daarna oor wat jy kan...



Wat 'n wonderlike gesig het ons begroet toe dit Saterdagoggend begin lig word en die berge rondom Ladismith lê wit van die sneeu! Natuurlik,  ons was teen half 10 net mooi veilig op die plaas (na ongeveer vier ure se ry, sonder dat die VW te warm geword het... dit was te vr.. koud daarbuite vir die enjin om warm te word), toe word pa en oupa oortuig dat die Landrover die ding sal doen: sneeu kyk in die Swartberg-pas!






Reg vir aksie? Koes maar, dis Maricia wat gooi en sy is dodelik akkuraat!







Sneeu? Wow! Dis wonderlik, sê Xander















Sien, ek sê mos! Koes!










Sneeuman mog op die voorkap van die Landrover saamry plaas toe, maar het dit ongelukkig nie in een stuk huis toe gemaak nie...






En met die terugkomslag van die sneeu-avontuur, wag die wonderlikste sonsondergang. Ons is baie bevoorreg om deel te mog wees van soveel natuurskoon, op een plek en in een naweek.





                                      Uitsig op Swartberge vanaf Eldorado

En asof dit nie genoeg was om in die sneeu te speel en kort daarna in die son te kon sit en braaivleis hou nie, mog ons ook deel aan die wonder van nuwe lewe op die plaas. Drie klein lammertjies is gebore die nag van Sondag na Maandag. En terwyl pappa en oupa na Knysna toe ry vir besigheid, het die kinders hul verstom aan die werking van die skaapplaas - skape moes gebrandmerk word, stertjies moes afgesny word en, vir die skape die lekkerste..., skape moes gevoer word.


Hierdie lammertjie is 'n week oud en was bietjie te wild vir Jorienke om alleen vas te hou, ousus moes help.












Dit het Xander nie gepla dat die lammertjie liewer uit sy arms wou spring nie, hy het geklou (en gedruk...)



Is dit nie 'n wonderlike sonskyndag nie? As jy die kameralens egter so 'n bietjie na links sou draai, sou jy die dik sneeu op die berge sien! Ongelooflik.

Hierdie is een van die drie lammertjies wat gebore is toe ons op die plaas gekuier het, hier was hy letterlik 'n dag oud. Werklikwaar 'n wonder, hulle word gebore en staan minder as 24 uur later op eie bene!

Tussen alles deur het ons genoeg tyd gehad om heerlik fiets te ry. Aan die einde van ons kuier op die plaas was beide fietse se wiele pap. Nou ja, dit gee oupa iets te doen voor die kleinkinders weer kom kuier!



Sewevanderlindens groet op hierdie hoë noot.



Comments

Popular posts from this blog

GLB 1977-2017

Oupas en oumas, Graad 7 leerders, oud-leerders en onderwysers, ouers en gaste het gisteraand, Vrydag 18 Augustus, die 40-jarige bestaan van die Gereformeerde Laerskool Bellville gevier. Staaltjies is vertel, annekdotes gedeel, heerlik gelag oor stories van onderwysers, ouers, kinders en hul dinge. Die 1977 foto hieronder het kosbare herinneringe opgeroep. Ek staan op die eerste ry, tweede van links, een van die eerste Sub-A leerders in die skool se openingsjaar. Ek onthou hoe ek die jaar daarvoor saam met my Pa talle Saterdae by die ou huis wat die skoolvereniging gekoop het, deurgebring het en op my manier help “bou” het aan die nuwe skool. As 5-jarige knapie kon ek seker nie baie van hulp gewees het nie. Ek mog darem die sement wat tussen die bakstene uitgepeul het met koerante afvryf voor die mure gepleister is. Vanselfsprekend moes Ma my hande en vingers Saterdagaande met salf behandel soos wat die sement die vel gebars het. In die middae het mammas sop en brood...

Iets van alles

  Die jaar is alweer 7 weke oud... en baie het gebeur!     Om alles in een blog te probeer druk, sal wees soos om 'n gekondenseerde versie van Ps 119 in een vers te druk! Ek hou dit maar bietjie by die hoogte (en laagte-) punte...   Aan die einde van 2012 het ons nog Wicus se verjaarsdag gevier (dis nou mooi aansluiting by die laaste blog...).  Hy verjaar in die middel van die Desembervakansie - meestal beteken dit vir ons in die middel van ons kamp-vakansie.  Maar hierdie jaar was kamp buite die kwessie (bietjie moeilik as jy jou karavaan verkoop het en geen tent het nie...).  Om dit vir Wicus tog lekker te maak, het hy twee van sy beste maats (wat gelukkig nog nie of nie meer met vakansie was nie) genooi vir 'n film en 'n strand-piekniek.  Die film was 'n treffer, ons het dit almal geniet.  Die wind het erg gewaai hier in Bellville, maar op ons ou bekende plekkie by die Blue Peter hotel, sit ons uit die wind.  Die kin...

'n Verjaarsdag 1000

Hierdie een is spesiaal vir al my vriendinne daar buite: Elke jaar is dit vir almal van ons weer 'n moeite-volle soektog na 'n oulike geskenkie vir ons vriendin(ne) wat verjaar.  Almal weet dat op "ons ouderdom" daar nie veel is wat ons graag aan aardse dinge wil hê nie... die meeste van ons is eerder gereeld besig met 'n vermindering van aardse dinge!  Almal weet ook dat die aandra van 'n geskenkie glad nie noodsaaklik is vir die sukses van 'n verjaarsdagviering nie.  Aan die ander kant, vir almal van ons is dit lekker om te gee, en spesiaal-uitgedinkte geskenkies maak tog 'n mens se dag heel besonder. Hierdie jaar was ek besonder bevoorreg om van die mees oorspronklike, spesiale en verrassende geskenke te ontvang.  Ek ag myself besonder geseënd met sulke vriendinne (van hulle is familie ook nog... :-)), julle sal weet wie julle is!  Jul liefde en vriendskap is al vir my elke dag 'n geskenk waarvoor ek die Here alleen kan en ook wil dank!  Bai...