Skip to main content

Pa van der Linden

Dit was Saterdagaand toe ons berig kry dat Pa opgeneem is in Bayview Privaathospitaal in Mosselbaai na klagtes van borskaspyne. Na 'n angiogram om vas te stel waar die oorsaak lê, was die diagnosis 'n verdikking in 'n hoofslagaar wat gevaarlik is as 'n bloedklont sou losskiet. Buiten hierdie hoofaar moes nog 'n aar vervang word. 'n Hartomleiding dus, met ten minste twee aargedeeltes wat vervang sou word.

Sondagaand het die chirurg bevestig dat die operasie Maandagmiddag om 13h00 sou geskied. Sy laaste besoekuur voor die operasie mog tussen 11h00 en 12h00 daardie oggend wees.

Ek en Christine het daarom Maandagoggend vroeg uit Bellville vertrek om voor die besoektyd in Mosselbaai aan te kom. Die reis was voorspoedig en Christine se twee dogters het hulle uitstekend gedra. Ons vergeet maar van Lise-Carien se braakepisode; nog nooit het ek Christine so vinnig 'n sakkie sien uitpluk om die maaginhoud op te vang nie.

Kwart voor elf was ons by die adres van Christine se skoonouers wat so gasvry was om ons te huisves vir solank ons in Mosselbaai wou wees. Na die aflaai van die twee meisiekinders is ons reguit deur hospitaal toe.

Sonder moeite kon ons onverwyld deurstap na die intensiewe sorgeenheid, ons hande was, selfone afsit, maskers oor die neus en mond plaas en langs Pa se bed gaan sit. Hy is toe vas aan die slaap as gevolg van anti-spanning medikasie wat hy reeds ingeneem het! En het ons en die verpleegsusters nie gesukkel om hom wakker te kry nie. Maar uiteindelik het hy sy oë oopgemaak, wel nog verward, maar al gou by sy positiewe om ons te herken. Sy eerste vraag aan Christine was of ons al daar was!

Ons kon rustig met hom praat en kon hy sonder huiwering sy afhanklikheid van die Here getuig, watter kant dit toe ook sou opgaan. Ons het saam gedeeltes gelees uit Jesaja 43:1-5: "... Wees nie bevrees nie, want Ek het jou verlos; Ek het jou by jou naam geroep, jy is myne! ... Wees nie bevrees nie, want Ek is met jou ...". Uit Jesaja 49:16 lees ons dat die HERE ons in die handpalms gegraveer het. In die King James vertaling kom dit mooier uit waar daar staan: "I have graven thee upon the palms of my hands ...".

Ook Hebreërs 13:5b-6 was bemoedigend en troosvol: "Ek sal jou nooit begewe en jou nooit verlaat nie. Daarom kan ons met alle vrymoedigheid sê: Die Here is vir my 'n Helper, en ek sal nie vrees nie; wat sal 'n mens aan my doen?". As afsluiting was die bekende en vir Pa geliefde woorde van Psalm 121 'n weerklank van sy eie oortuiging, naamlik dat sy hulp is van die HERE wat hemel en aarde gemaak het.

Die operasie het tot ongeveer 19h00 geduur en die dokter was tevrede met die prosedure. 'n Derde aar is gevind wat nog nie krities was nie, maar tog ook vervang is noudat die geleentheid hom voorgedoen het.

Vannag het Pa allergies gereageer op die bloedverdunningsmedikasie en kleiner are het bloeding binne die borskas veroorsaak. Daarvoor was hy weer vir 'n uur in teater, maar die afloop daarvan was ook goed.

Ons sal Pa vanmiddag, as dit goed is 15h00, kan besoek en daarna uitsien om met hom die Here te dank vir sy goedheid en sorg. Ons laat ons oor aan die wil van die Here wat ons gebede tot nou toe verhoor het.

Verdere berigte sal nog volg; dus almal wat inskryf op ons gesinsblog sal outomaties dan berig kry as daar nuwe berigte is.

Comments

Popular posts from this blog

GLB 1977-2017

Oupas en oumas, Graad 7 leerders, oud-leerders en onderwysers, ouers en gaste het gisteraand, Vrydag 18 Augustus, die 40-jarige bestaan van die Gereformeerde Laerskool Bellville gevier. Staaltjies is vertel, annekdotes gedeel, heerlik gelag oor stories van onderwysers, ouers, kinders en hul dinge. Die 1977 foto hieronder het kosbare herinneringe opgeroep. Ek staan op die eerste ry, tweede van links, een van die eerste Sub-A leerders in die skool se openingsjaar. Ek onthou hoe ek die jaar daarvoor saam met my Pa talle Saterdae by die ou huis wat die skoolvereniging gekoop het, deurgebring het en op my manier help “bou” het aan die nuwe skool. As 5-jarige knapie kon ek seker nie baie van hulp gewees het nie. Ek mog darem die sement wat tussen die bakstene uitgepeul het met koerante afvryf voor die mure gepleister is. Vanselfsprekend moes Ma my hande en vingers Saterdagaande met salf behandel soos wat die sement die vel gebars het. In die middae het mammas sop en brood...

'n Verjaarsdag 1000

Hierdie een is spesiaal vir al my vriendinne daar buite: Elke jaar is dit vir almal van ons weer 'n moeite-volle soektog na 'n oulike geskenkie vir ons vriendin(ne) wat verjaar.  Almal weet dat op "ons ouderdom" daar nie veel is wat ons graag aan aardse dinge wil hê nie... die meeste van ons is eerder gereeld besig met 'n vermindering van aardse dinge!  Almal weet ook dat die aandra van 'n geskenkie glad nie noodsaaklik is vir die sukses van 'n verjaarsdagviering nie.  Aan die ander kant, vir almal van ons is dit lekker om te gee, en spesiaal-uitgedinkte geskenkies maak tog 'n mens se dag heel besonder. Hierdie jaar was ek besonder bevoorreg om van die mees oorspronklike, spesiale en verrassende geskenke te ontvang.  Ek ag myself besonder geseënd met sulke vriendinne (van hulle is familie ook nog... :-)), julle sal weet wie julle is!  Jul liefde en vriendskap is al vir my elke dag 'n geskenk waarvoor ek die Here alleen kan en ook wil dank!  Bai...

GLB-Kleuresport

Kleuresport - GLB: 3 Februarie 2012 Uiteindelik het die dag aangebreek...  Die kinders het al vir weke geoefen aan die krete en liedjies.  Die spanne is opgestel en die items verdeel.  In ons eie gesin is die lojaliteite ook verdeel:  Wicus is 'n by in die Geelspan en Xander is 'n panda in die Witspan.  Aan entoesiasme en wedywering het dit nie ontbreek nie, maar alles in 'n gemoedelike stemming... of so het ons gedink! Met die aanbreek van die groot geleentheid, kom ons tog agter hoe die wind waai, of miskien moet ons sê: ontdek ons jakkals se ware kleure!  Die Pandas en die Bye het langs mekaar op die pawiljoene gesit en die een het harder as die ander probeer skree.  Xander het met baie ywer en 'n houding van "ek-weet-hoe" aan alle singery deelgeneem en Wicus het saam met sy maat Tiaan gesorg dat die gr. 6-element duidelik hoorbaar en sigbaar was in die by-span! Albei seuns het lekker deelgeneem aan die atletiek ook.  Xander het na di...