Ons het lanklaas ge-blog, maar dis nie omdat daar niks gebeur het nie...
Drie weke van Julie-skoolvakansie het verby gevlieg: kuiers, bordspeletjies, oorslaap, DVD's, Wii en wie weet wat nog! Ons kan ook nie kla oor die weer nie, dit was absoluut fantasties. Ek het soms eintlik loop en soek na wasgoed om te was, want dit het alles so lekker op die draad droog geword!
Die laaste Saterdag van die vakansie was bedoel om met al die kinders Kaapstad toe te ry en by die spesiale "Nederlandse Ambassade Fotograaf" paspoortfoto's van al 5 te laat neem. Die plan was om so teen 12 uur te ry, half een in Kaapstad te wees vir die foto's en daarna bietjie see toe te gaan en die mooi weer te geniet.
Ek het die piekniekmandjie gepak en het nog net ystee uit die yskas van die garage nodig gehad en dan kon ons ry... Met die oopmaak van die yskas om die ystee uit te haal, staan ek skielik met die deur in my hand (en dis werklik nie dieselfde as met die hoed in die hand nie...) 'n Noodkreet na Herman en ons bekyk die situasie van alle kante (wel hy kyk en ek klou aan die deur). Na byna 15 jaar se intensiewe gebruik het die deur se skarnier afgebreek. Die onderste deur van die vriesgedeelte het tussen die kykery ook uitgeval, ek het nou nog 'n blou kol op my voetbrug om my daaraan te herinner.
Al met al het die tyd aangestap - die yskas se deur is tydelik herstel, maar die fotograaf het intussen sy deur gesluit...
Nuwe plan van aksie: kom ons gaan deel die laaste pekanneute van oupa Plaas met die eekhorinkies van die Kompanjie-tuine en ry daarna bietjie Houtbaai toe.
Die albino-eekhorinkie
So gesê, so gedaan. Die twee kleintjies was mal oor die "eethorinkies" en ek kon nie voorbly met pekans kraak sodat hulle dit kon "rondgooi" nie.
Kyk die enetjie - is hy eekhoring of eekrobaat? Hy hang sowaar aan sy agterpote aan die boom en eet sy pekanneut so kop-onderstebo! Dis werklik oulik om saam met kleintjies weer sulke dinge te doen, hul opgewondenheid werk aansteeklik. Die ystee is geniet op 'n bankie onder 'n jare-oue boom-klim-boom.
En tot groot vermaak van ander bankie-sitters, het Xander weer verander in "Nar"der en Jorienke ontpop in 'n model-in't-kleine.
Die kuier op Houtbaai se strand was net wat ons nodig gehad het, ons het tot vyfuur op die strand gebly - in die middel van Julie in die middel van die Kaapse winter! Die seemeeue het chippies uit die kinders se hande kom pik en self die een van Xander se kop af kom haal. Wicus het in 'n skone (alhoewel sanderige) strandmeermin verander en almal het hul longe vol vars, suiwer seelug getrek.
Wat 'n besondere voorreg om tyd te kry om in die middel van besige dagskedules en ook van geweldige spanning en moeites, rustig met die gesin buite te wees. Die mikrobus was vir 'n week lank vol van Houtbaaisand, maar niemand het gekla nie - dit was saam met die foto's 'n salige herinnering aan 'n kosbare kleinnoot - sewevanderlindens groet.
Comments